روز جمعه نشست سه‌جانبه سران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه در پایتخت کشور عزیزمان ایران برگزار می‌شود. محور مذاکرات طرفین عنوان سوریه هست. بسیاری معتقدند که اصلی
نباید اهمیت مذاکرات سه جانبه را به ادلب محدود کرد
عبارات مهم : ایران
اما سیدرسول موسوی تحلیلگر پرسشها دفاعی و امنیتی در گفت وگو با «اعتماد» بیان کرد که از لحاظ نظامی اوضاع ادلب مشخص است و نباید نشست سه جانبه را به این عنوان محدود کرد. مشروح این گفت وگو را در ادامه می خوانید:
**نشست سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه در شرایط کنونی منطقه و دنیا و مقابله سه کشور با امریکا چه پیامی می تواند در پی داشته باشد؟
نباید اهمیت مذاکرات سه‌جانبه را به ادلب محدود کرد
نشست سه جانبه ای که بناست در پایتخت کشور عزیزمان ایران میان رهبران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه برگزار شود را می توان در ادامه روند آستانه دید و در پی اجلاس هایی است که در شهرهای سوچی، استانبول و اکنون در پایتخت کشور عزیزمان ایران برگزار می شود. باید به این توصیه توجه داشت که عنوان نشست های سه جانبه، بحث استقرار صلح و ثبات و آرامش در منطقه هست. عنوان این نشست، بحث مخالفت با امریکا و دیگر کشورها نیست، از اساس بحث روشنی هست. روند آستانه شکل گرفت تا صلح و ثبات را در سوریه برقرار کرده و تمامیت ارضی کشور را حفظ کند و آرامش را به خاورمیانه بازگرداند.
در این روند بحث همکاری های متفاوت نیز مطرح بوده که حتی روسیه امریکا را به روند آستانه دعوت کرد و در نشست ها نماینده امریکا نیز حاضر می شد. بنابراین اختلافات هر یک از این کشورها با امریکا در جای خود محفوظ است و جای بحث جداگانه ای دارد. جنس مخالفت ترکیه با امریکا یک بحث و جنس مخالفت روسیه با امریکا یک شکل دیگر و درگیری های امریکا با کشور عزیزمان ایران بعد از انقلاب نیز یک بحث روشن و کامل هست. ولی این توصیه را باید گفت بااهمیت ترین چیزی که اجلاس پایتخت کشور عزیزمان ایران دنبال خواهد کرد، بحث چگونگی صلح و ثبات در سوریه و منطقه است.
روز جمعه نشست سه‌جانبه سران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه در پایتخت کشور عزیزمان ایران برگزار می‌شود. محور مذاکرات طرفین عنوان سوریه هست. بسیاری معتقدند که اصلی
**طرفین در طول سال های اخیر مذاکراتی را تحت عنوان آستانه شروع کردند این روند در طول سال های اخیر تا چه حد توانسته به حل بحران سوریه یاری کند و آیا این روند به مذاکراتی مانند ژنو متصل خواهد شد یا خیر؟
اگر بخواهیم بگوییم نشست آستانه موفق بوده، از نظر من صددرصد موفقیت آمیز بوده است و روندی که بخواهیم آن را مورد بررسی قرار دهیم، مشاهده می کنیم که این روند از آستانه شروع شد و به نشست های سران سه کشوری که روند آستانه را شکل داده بودند، ختم شد و اکنون شاهد آن هستیم که در سوچی، استانبول و پایتخت کشور عزیزمان ایران کارها دنبال می شود، این روند کاملا موفق بوده هست. روند آستانه زمانی شروع شد که اوضاع سوریه به لحاظ جنگی در بدترین شرایط ممکن بود. مذاکرات ژنو نیز به بن بست رسیده بود و هیچ راه حل جدی وجود نداشت. ولی روند آستانه با صبر و حوصله خاصی شروع شد، مراحلی را طی کرد، مناطق عاری از تنش را به وجود آورد، تروریست ها را مرحله به مرحله از سرزمین های اشغال شده است بیرون راند و اکنون نیز شاهد آن هستیم که وزیر امور خارجه فرانسه و دیگر مقام های غربی عنوان می کنند، دولت سوریه در جنگ برنده شده است هست. این مساله نشان می دهد که این روند به یک نتیجه رسیده هست، البته روند آستانه در کنار تثبیت اوضاعی که در سوریه شکل گرفت به دنبال راه حلی سیاسی است که بتواند آخر صحنه نظامی را به یک ثبات سیاسی برساند. ولی اینکه روند آستانه و نشست های سه جانبه در مسیر خودش تا چه حد با سازوکارهای بین المللی دیگر همسو خواهد شد این عنوان به طرف های دیگر نیز بازمی گردد که باید وظیفه خود را با آینده سوریه روشن کنند. روند آستانه تا حد زیادی مشخص است.
زیرا طرفین معتقدند تروریست هایی که از خارج وارد سوریه شده است اند باید به بیرون رانده شوند، تروریست های داخلی نیز خلع سلاح شوند و مردم در یک انتخابات آزاد در این زمینه تصمیم بگیرند و آینده سوریه از درون صندوق های رای خارج شود. این تفکری است که اجلاس آستانه دنبال کرده و در این مسیر حرکت می کند. اکنون باید دید که دیگران چه هدفی را دنبال می کنند. اینکه آنها قصد دارند جهت آینده سوریه تصمیم بگیرند یا اینکه آنها نیز قبول دارند این مردم سوریه هستند که باید جهت آینده تصمیم بگیرند. اگر همه به این جمع بندی برسند که این حق اساسی متعلق به مردم سوریه است آن وقت می توان در این مسیر همه کشورهای دخیل در بحران سوریه در این مسیر شرکت داده شوند.
**گفته می شود نشست روز جمعه با محور ادلب خواهد بود به نظر شما طرفین می توانند بر سر این عنوان به توافق برسند و آیا کشور عزیزمان ایران و روسیه می توانند بر سر ادلب با ترکیه توافق کنند؟
نباید اهمیت مذاکرات سه‌جانبه را به ادلب محدود کرد
من فکر می کنم بحث ادلب و اینکه بخواهند در پایتخت کشور عزیزمان ایران در مورد ادلب تصمیم گیری کنند به نوعی بزرگنمایی یک عنوان هست. به طور مثال معاون وزیر امور خارجه بریتانیا به پایتخت کشور عزیزمان ایران می آید و عنوان می کند، اسد در ادلب بمب شیمیایی استفاده خواهد کرد، یا اینکه آقای ترامپ در این خصوص توییت می کند و سوریه و همپیمانان آن را ترساندن می کند و اعلام می کنند در صورت استفاده از سلاح شیمیایی ساکت نخواهیم نشست، به نظر می رسد که آنها قصد دارند اصل عنوان نشست که جست وجوی راه حل های صلح و ثبات جهت سوریه است را به حاشیه برانند و عنوان ادلب را بزرگنمایی کنند. ادلب عنوان داخلی سوریه است و بحث حضور تروریست های بین المللی در آنجاست. موضوعی که راه حل های خود را دارد، ولی اینکه تصور بر این است که اجلاس پایتخت کشور عزیزمان ایران جهت ادلب تشکیل می شود، به عنوان یک تحلیلگر عنوان می کنم که بحث ادلب محور مذاکرات نیست، بلکه چگونگی روند سیاسی و استقرار صلح و ادامه کار در سوریه محور مهم مذاکرات است.
**اگر بخواهیم به روند صلح نگاه کنیم یکی از مهم ترین مباحث ادلب خواهد بود و به نظر شما کشور عزیزمان ایران و روسیه بر سر ادلب می توانند با ترکیه به توافق برسند؟
عملیات نظامی در ادلب، به وسیله ارتش سوریه انجام می شود و روسیه نیز از آنها حمایت می کند. بنابراین صحنه نظامی ادلب از این طریق روشن خواهد شد. مساله ادلب به لحاظ نظامی تمام شده است هست. لیکن در آنجا تعدادی نیروی تروریست خارجی وجود دارد که رقم های آن بین ٣٠ تا٥٠ هزار نفر است که این تروریست ها از کشورهای متفاوت وارد سوریه شده است اند. بعضی آنها از سرزمین های روسیه و جاهای متفاوت آمده اند. تروریست هایی که در سراسر سوریه به مرور شکست خوردند کم کم عقب نشینی کردند و اکنون در ادلب گردهم آمدند. از نظر ترکیه نیز این گروه ها تروریستی هستند. بالاخره باید وظیفه این تروریست ها روشن شود. اگر وظیفه تروریست هایی که از خارج آمده اند و وظیفه گروه های تروریستی که به وسیله شورای امنیت شرکت ملل به عنوان گروه های تروریستی آشنا می شود، روشن شود، ترکیه در این قضیه همکاری خواهد کرد.
روز جمعه نشست سه‌جانبه سران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه در پایتخت کشور عزیزمان ایران برگزار می‌شود. محور مذاکرات طرفین عنوان سوریه هست. بسیاری معتقدند که اصلی
زیرا یا باید بگوید تروریست ها به ترکیه بیایند که اساسا چنین تمایلی وجود ندارد یا اینکه باید تروریست ها به کشورهای خود بازگردند یا تسلیم ارتش سوریه شوند. بنابراین عنوان تنها ادلب نیست بلکه تعیین و وظیفه تروریست هاست و فکر می کنم که در این خصوص باید همه به یک نتیجه مشخص برسند، لیکن نمی توان کماکان ادلب را در دستان تروریست ها نگه داشت. مسائلی را نیز که امریکایی ها و اروپایی ها مطرح می کنند، همگی به دنبال یک وقت خریدن هستند که وظیفه تروریست ها روشن نشود. به لحاظ نظامی اکنون مساله ادلب تمام شده است است ولی به لحاظ امنیتی باید بحث تروریست ها به یک شکلی روشن شود.
**آیا فکر می کنید طرفین به یک توافق با ترکیه رسیده اند که روسیه حملات هوایی خود در ادلب را از سر گرفته است؟
نباید اهمیت مذاکرات سه‌جانبه را به ادلب محدود کرد
اینها مسائلی است که باید با اطلاعات میدانی درخصوص آن اظهارنظر کرد. ولی با عنوان یک تحلیلگر باید این عنوان را بیان کرد که مساله ادلب عنوان حضور تروریست ها در یک مساله خاص هست. اگر این تروریست ها تعیین وظیفه شوند چیزی به عنوان جنگ در ادلب صورت نخواهد گرفت.
**یعنی منطقه ادلب هم سرنوشتی مانند جنوب غرب سوریه پیدا خواهد کرد؟
در جنوب غرب تروریست ها هنگامی که از این منطقه خارج شدند به سمت ادلب کوچ کردند. ولی اگرچه اوضاع آنها مشابه جنوب غرب است ولی تفاوت مهم اینجاست که دیگر آنها جایی ندارند که در سوریه بخواهند بروند. بالاخره باید از سوریه خارج شوند. اکنون همه طرفین روی تمامیت ارضی سوریه متفق القول هستند. حتی ترکیه نیز یکی از پرسشها هر لحظه مورد تاکید روند سوریه حفظ تمامیت ارضی سوریه بوده هست. این به آن معناست که ارتش سوریه بتواند، در تمام نقاط این کشور امنیت و ثبات را تامین کند.
**تا چه اندازه فکر می کنید اگر مساله ادلب به آخر برسد دولت سوریه بتواند مناطقی که دراختیار کردها واقع شده است است و امریکا در آن نفوذ دارد را باز بعد بگیرد؟
موضوع کردها یک بحث پیچیده تری هست. امریکایی ها از عنوان کردها به بدترین شکل ممکن استفاده ابزاری می کنند. لیکن در بحث رفراندوم اقلیم کردستان عراق هم کردها متوجه شدند که امریکایی ها بازی ناسالم و کثیفی را انجام دادند. در بحث سوریه نیز امریکایی ها در ارتباط با کردها، بازی بدی دارند و در حال استفاده ابزاری از کردها هستند. عنوان کردها همچنین یک بحث امنیت داخلی ترکیه است که آنها روی این قضیه حساس هستند. درنهایت من فکر می کنم کردهای سوریه به یک توافق ملی در چارچوب تمامیت ارضی سوریه خواهند رسید و کردها بخشی از جامعه سوریه خواهند بود و آنچه را که می توان متوجه شد این است هنگامی که که تمامی کشورها روی تمامیت ارضی سوریه تاکید دارند بنابراین کردهای سوریه در چارچوب ملی مباحث سوریه قرار می گیرند و یکسری حقوقی که اگر پیش تر رعایت نشده نیز به آنها داده شود و متاسفانه اگر بسیاری از پرسشها رعایت شده است بود شاید هیچ گاه جنگ داخلی رخ نمی داد.
بالاخره باید یک توافق ملی در درون سوریه رخ دهد و آینده نگری بنده نیز این گونه خواهد بود. ولی باید به یک مساله توجه کرد، تروریست هایی که از گوشه و کنار دنیا آمده اند یک مساله هست، بخشی از مردم منطقه ای که وارد یک سلسله روندهای جنگ داخلی شدند بحث دیگری هست. اگر جهت عنوان تروریست های خارجی و حمایت خارجی از جنگجویان داخلی راه حلی پیدا شود سایر پرسشها در چارچوب سایر نشست های سوریه قابل حل است.
**در طول ماه های گذشته شاهد حملاتی از سمت اسراییلی ها بودیم که ادعا شده است است نشانه آنها مواضع کشور عزیزمان ایران در سوریه بوده هست، همزمان ادعا می شود این حملات با اطلاع روس ها صورت گرفته هست. آیا روسیه قصد دارد به سیاست سکوت خود درخصوص این کارها ادامه دهد؟
اول باید به این توصیه توجه کرد که اسراییلی ها ادعاهای بزرگی را مطرح می کنند. به طور مثال مدعی شدند که ٢٠٠ حمله با٨٠٠ موشک به مواضع کشور عزیزمان ایران در سوریه صورت گرفته هست. اسراییلی ها حملاتی را انجام دادند و پاسخ آن را نیز دریافت کردند. اول باید این را بپذیریم که یکسری ادعاهای اسراییل غلط است و به عنوان یک جنگ روانی در این قضیه محسوب می شود. البته اسراییل در حمایت از تروریست ها و جلوگیری از شکست آنها از روز اول به اشکال متفاوت عملیاتی را علیه دولت سوریه و ارتش سوریه داشته است و به هر حال این یک واقعیت هست. ولی آنچه عنوان کشور عزیزمان ایران را بزرگنمایی می کند چنین چیزی نیست و توجیه آن است که عنوان می کند با تروریست ها همکاری نمی کند. ولی در ارتباط با روسیه، این کشور یک چارچوب کاری جهت خود تعریف کرده است.
عملیات اخیری که اسراییل در طرطوس انجام داده به این معناست که کاملا در حوزه امنیتی پایگاه های روسیه وارد شده است هست. بنابراین روسیه هم با پدیده اسراییل روبه رو است و نمی تواند به این راحتی همه چیز را فراموش کند و تنها نظاره گر باشد. من فکر می کنم صحنه داخلی سوریه را باید اجازه دهیم در صحنه میدان براق سازی های بیشتری صورت گیرد و آن وقت می توان فهمید چه اتفاقی در جریان هست. در حال حاضر بخشی از اتفاقات ادعاهای اسراییل است و شاید هم به علت بعضی ملاحظات نظامی آنهایی که در داخل میدان هستند همه چیز را نمی توانند مطرح کنند.
**تا چه حد احتمال دارد امریکایی ها قصد داشته باشند دست به اقدام نظامی در سوریه بزنند و اگر حمله ای مجدد صورت بگیرد تصویر العمل روسیه چه خواهد بود؟
اگر آینده ادلب قطعی شود و ارتش سوریه در تمام خاک سوریه استقرار پیدا کند در اینکه یک کارها نظامی به وسیله امریکا و موتلفین انجام شود جدی هست. آنها بالاخره حتی به خاطر خارج کردن بعضی تروریست ها از منطقه یک سلسله کارها عملیاتی هم دارند. ولی اینکه آنها بتوانند آینده را عوض کردن دهند به آن معنا نیست. آنها اگر تاکنون می توانستند آینده سوریه را عوض کنند این اقدام را انجام داده بودند، از این به بعد محال است که بخواهند از طریق مداخله نظامی این کار را انجام دهند. اخیرا یکی از سناتورهای امریکایی بحث ترور بشار اسد را مطرح کرد. تروریسم و ترور ادامه پیدا خواهد کرد و نمی توان آن را رد کرد ولی عملا اقدام نظامی که صحنه سوریه را عوض کند امکان پذیر نیست. طرح بحث استفاده از سلاح شیمیایی نیز بهانه ای جهت خارج کردن تروریست ها از منطقه هست. در حالی که اصلا هیچ ضرورتی جهت استفاده از سلاح شیمیایی وجود ندارد و این تنها بهانه ای جهت یک ضربه نظامی است.
**اگر اقدامی مانند گذشته صورت بگیرد آیا روسیه تصویر العمل نشان خواهد داد؟
به نظر می رسد از آنجا که ضربه نظامی امریکا و موتلفین آینده سوریه را عوض کردن نمی دهد بنابراین روس ها هم مانند گذشته احتمال دارد اجازه دهد ضربه را بزنند. بنابراین به نظر نمی رسد که روس ها در برابر یک ضربه تصویر العمل نشان دهند و به آن پاسخ دهند. ولی اگر قصد داشته باشند اقدامی اساسی انجام شود که آینده سوریه را عوض کردن دهند، قطعا روسیه مداخله خواهد کرد، در غیر این صورت روسیه به کارها تاکتیکی، به صورت تاکتیکی پاسخ می دهد.
واژه های کلیدی: ایران | ترکیه | روسیه | سوریه | تروریست | تروریستی | تروریست ها | عملیات نظامی | مداخله نظامی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
